-
1 glōriātiō
glōriātiō ōnis, f [glorior], a glorying, boasting, exulting: gloriatione digna vita.* * *exaulting, boasting, vaunting, glorying
См. также в других словарях:
DULKAK — apud Arabes Scriptores, monstrum est marinum, animal viz. forma hominis struthionem inequitantis, naves aggrediens, et vectores oppugnans, atque inclamans, voce gloriationis seu laetitiae, h. e. laeta et autibus gratâ, quo commento Sirenas illos… … Hofmann J. Lexicon universale
